บทที่ 61 - เผชิญหน้า

2 ผู้อาวุโสแรกที่ได้เข้ามายังภายใน[ ดินแดนโลหิตหยวน ]นั้นคือผู้อาวุโสสูงและผู้อาวุโสเตี้ยแห่งตระกูลจาง ซึ่งถึงแม้พวกเขาจะอยู่ ณ ขอบฟ้าไกลแต่ เย่ชีเหวิน ก็ยังสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนถึงรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของพวกเขา เพียงแต่หลังจากที่เขาได้เห็นฉากตรงหน้าภายใน[ ดินแดนโลหิตหยวน ]สีหน้าของเขาก็ได้เปลี่ยนไปในทันทีและกลายเป็นหม่นหมองอย่างฉับพลัน

          “ นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกับศิษย์ตระกูลจางของข้า! ” ผู้อาวุโสสูงบินผ่านลงมาพร้อมกล่าว

ในเวลานี้เขาได้จ้องมองไปยังเหล่าศิษย์ตระกูลจางที่ได้นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นดิน เข้าก็ได้เข้าใจถึงสถานการณ์ทุกอย่างได้อย่างรวดเร็ว ความโกรธแค้นได้เข้าครอบงำจิตใจพร้อมตะโกนกล่าวออกไปในทันที “ ไอ้เจ้าพวกเด็กเหลือขอ เจ้าฆ่าเด็กในตระกูลจางของข้า ”

กลิ่นอายของผู้อาวุโสสูงได้พุ่งทะยานออกมาราวกับแท่งเหล็กที่ชี้ตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า แรงกดดันที่น่าหวาดกลัวและกลิ่นอายที่หนาวเหน็บได้ล็อคแน่นไปที่บรรดาศิษย์จากสำนักยี่หยวน

          “ ดี ดี ดี ไอ้พวกศิษย์สำนักยี่หยวนพวกเจ้ามันเป็นเพียงแค่ไอ้พวกเด็กบัดซบ! ” ผู้อาวุโสเตี้ย คำรามออกมาด้วยความโกรธแค้น

          “ ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทุกคนและฝังไปพร้อมกับบรรดาเหล่าลูกศิษย์ตระกูลจางของข้า! ” ผู้อาวุโสสูงตะโกนกล่าว

          “ ไอ้ 2 เฒ่าอย่าได้แม้แต่จะคิด จงว่างมือออกจากลูกศิษย์สำนักยี่หยวนของข้าบัดเดี้ยวนี้! ” อีกเสียงได้ตะโกนดังออกมาจากท้องฟ้า พวกเขาคือผู้อาวุโสอ้วนและผู้อาวุโสผอม ออร่าที่น่าหวาดกลัวได้แพร่ออกมาจากร่างกายของพวกเขาอีกทั้งใบหน้าของเขายังเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

          “ เหอะไอ้ 2 เฒ่านี่พวกเจ้าคิดที่จะปกป้องลูกศิษย์ของตนเช่นนั้นรึ? ” ผู้อาวุโสสูง ว่ากลัว

          “ ทั้งที่มันเป็นเพียงแค่การแข่งขัน แต่พวกมันกลับฆ่าลูกศิษย์ตระกูลจางของข้า ข้าจะต้องแก้แค้นให้กับพวกเขา ” ผู้อาวุโสสูง ว่ากล่าวอย่างขมขื่น

          “ หยุดพูดได้แล้ว! ” ผู้อาวุโสผอมตระกูล “ ไอ้พวกลูกสุนัข จางฉวน , จางผิง อย่าได้แม้แต่จะคิดแตะต้องลูกศิษย์สำนักยี่หยวนของข้า! ”

ผู้อาวุโสสูง จางฉวน ตะโกนกล่าว “ ข้าไม่สน ข้าต้องการให้พวกมันตาย! ”

          “ หลีกไปให้พ้น! ” ผู้อาวุโสอ้วนตะโกนกล่าวและรีบวิ่งไปยังทาง เย่ชีเหวิน และ เย่ฟง เพื่อถามถึงสิ่งที่เกิดขึ้น “ นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นภายในดินแดนแห่งนี้? ”

ผู้อาวุโสอ้วนมิได้คาดคิดเลยว่าสถานการณ์มันจะย่ำแย่ถึงเพียงนี้ แม่ว่าการบาดเจ็บล้มตายนั้นไม่อาจหลีกเลี่ยง แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะรุนแรงถึงเพียงนี้ หลังจากที่ได้เห็นความแข็งแกร่งของศิษย์หลักตระกูลจางในปีนี้มันทำให้พวกเขาถึงกับต้องตกตะลึง ยิ่งไปกว่านั้นความแข็งแกร่งของพวกเขาทั้งสองกลุ่มก็อยู่ในระดับที่ไล่เลี่ยกัน ฉะนั้นแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะทำลายอีกฝ่ายให้ราบคาบเป็นน่ากลองได้เช่นนี้

          “ ไอ้พวกสุนัขตระกูลจางเหล่านี้มัน… ”

เหล่าศิษย์ภายในสำนักยี่หยวนต่างวิ่งกันเข้ามาและเล่าถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น ใบหน้าของผู้อาวุโสอ้วนกลายเป็นซีดขาวในทันที แม้แต่ผู้อาวุโสอีก 3 คนที่ได้ยินเช่นนั้นใบหน้าของพวกเขาก็กลายเป็นแปลกประหลาดมากขึ้น

          “ เป็นเช่นนี้ งั้นนี่ก็หมายความว่าเบื้องหลังของเหตุการณ์ทั้งหมดมันเป็นฝีมือของเจ้าเองเช่นนั้นหรอกรึไอ้พวกลูกสุนัขตระกูลจาง พวกเจ้าบังอาจกล้าร่วมมือกับผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ภายนอกอีกทั้งยังนำมันมายังที่นี่ นี่พวกเจ้าคิดจะทำเช่นไรกันแน่? ” ผู้อาวุโสผอม ดุด่าเสียงดัง “ กล้าส่งผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] ภายนอกลอบเข้ามายังภายในดินแดนแห่งนี้อีกทั้งยังพยายามซุ่มโจมตีศิษย์จากสำนักยี่หยวนของข้า เพื่อแย้งชิง[ ผลไม้โลหิตหยวน ]ไปเป็นของตน เหอะการกระทำของพวกเจ้ามันเกินเยียวยากว่าที่จะให้อภัยได้แล้ว! ”

ทันทีที่กล่าวจบ ตัวของผู้อาวุโสผอมเองก็มีความกลัวอ้อยอิ่งอยู่ไม่น้อย หลังจากที่เขาได้เห็นสีหน้าอันโกรธแค้นของ จางฉวน และ จางผิง มันเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะสามารถควบคุมตัวเองเอาไว้ได้หลังจากที่ได้เห็นลูกศิษย์อันแข็งแกร่งของพวกเขานอนแน่นิ่งอยู่ตรงหน้า

          “ พวกเจ้าจักต้องเสียใจ! ” จางฉวน ขบฟันกล่าว “ พวกเจ้าจักต้องชดใช่สำหรับเรื่องในวันนี้! ”

          “ เสียใจ? ในเวลาเช่นนี้มันมั่นเหมาะที่จะเป็นพวกเจ้าเองเสียมากกว่าที่จักต้องเป็นฝ่ายเสียใจ เรื่องในวันนี้มันยังไม่จบ เมื่อถึงเวลาพวกเจ้าจะต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกเจ้าได้ทำ! ” ผู้อาวุโสอ้วนกล่าวเย้ยหยัน

ฉับพลันใบหน้าของผู้อาวุโสตระกูลจางทั้ง 2 จางฉวน และ จางผิง ได้กลับกลายมาเป็นหม่นหมองอีกครั้ง หลังจากการสูญเสียในครั้งนี้ มันจะต้องส่งผลกระทบอย่างหนักภายในตระกูลจางของพวกเขาอย่างแน่นอน!

          “ เหอะหากพวกข้าส่งผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] มาจริง พวกเจ้าก็สมควรตายไปทั้งหมดแล้วในขณะนี้! ” จางผิง เถียงกลับพลางกล่าว “ งั้นขอให้ข้าได้เห็นเป็นขวัญตาหน่อยเถอะ! ”

จางผิง คว้ามือของเขาออกไปอย่างฉับพลัน พลังปราณได้แพร่กระจายออกไปโดยรอบจนกลายเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ยักษ์ล็อคแน่นยิ่งไปทางไปที่ เย่ชีเหวิน

ดวงตาของ จางผิง เป็นประกายรุนแรงและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าจับจ้องไปที่ เย่ชีเหวิน

          “ นี่เจ้ากล้า! ” ผู้อาวุโสอ้วน และ ผู้อาวุโสผอม ต่างตะโกนออกมาพร้อมกัน

แต่ทว่าทันใดนั้นฝ่ามือขนาดใหญ่ก็ได้มาปรากฏยังเบื้องหน้าของ เย่ชีเหวิน พลางคำรามกึกก้อง “ จงแหลกไปเสีย! ”

ฉับพลัน เย่ชีเหวิน ได้ชักใบมีดยาวจากด้านหลังของเขาออกมา ประกายแสงแพรวพราวได้ถูกส่งออกมาจากใบมีดและสับออกไปยังทิศทางของ จางผิง

          “ บูม! ” พลังอำนาจที่น่าหวาดกลัวของใบมีดประกายแสงได้พุ่งเข้าชนกับ[ ฝ่ามือลมปราณ ]อย่างรุนแรง จนมันได้แตกสลายหายไปกลายเป็นแสงแพรวพราวระยิบระยับลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า

จางผิง ได้กรีดร้องออกมาอย่างฉับพลันในขณะที่ฝ่ามือของเขาเป็นแผลลึกยาว โลหิตต่างไหลบ่าออกมาอย่างต่อเนื่องและหยดลงสู่พื้นดิน

แม้ว่าเขาจะได้ลดการป้องกันของตนเองลง แต่มันไม่มีทางที่เขาจะได้รับบาดเจ็บจาก[ ใบมีดลมปราณ ]ของ เย่ชีเหวิน ใบหน้าของเขายิ่งกลายเป็นน่ากลัวมากยิ่งขึ้นอย่างฉับพลันดวงตาจับจ้องไปที่ เย่ชีเหวิน ซึ่งเขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า เย่ชีเหวิน เป็นเพียงแค่แค่ผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อตั้ง ]เพียงเท่านั้น และมันจะเป็นไปได้เช่นไรที่เขาจะสามารถสร้างบาดแผลให้กับผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ได้? ยิ่งไปกว่านั้นใบมีดประกายแสงของเขาก่อนหน้านี้ยังถูกอัดแน่นไปด้วย[ พลังปราณก่อเกิด ] เป็นไปได้เช่นไรที่ผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อตั้ง ] จะมี[ พลังปราณก่อเกิด ]ยิ่งไปกว่านั้น มันยังมี[ พลังปราณก่อเกิด ]อยู่ในระดับที่มากพอจะสามารถสร้างบาดแผลให้กับผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ผู้อาวุโสเช่นเขาได้

เห็นได้ชัดว่า เย่ชีเหวิน เป็นเพียงแค่[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อตั้ง ]

เมื่อ เย่ชีเหวิน ได้ใช้ประโยชน์จากความประมาทของ จางผิง ผู้อาวุโสอ้วนและผู้อาวุโสผอมก็ได้หัวเราะเยาะขึ้นมาในทันทีพลางกล่าว “ ตาเฒ่า จางผิง เจ้ามันช่างโง่เง่ายิ่งนัก ถึงได้รับบาดเจ็บด้วยน้ำมือศิษย์สำนักยี่หยวนของข้า เจ้านี่มันช่างน่าสังเวชเสียจริง ๆ! ”

จางผิง จับจ้องไปที่ เย่ชีเหวิน อย่างขมขื่น เพราะเขาไม่สามารถฉวยโอกาสโจมตี เย่ชีเหวิน ได้อีกคราหลังจากการกระทำของเขาก่อนหน้านี้มันทำให้ทั้งผู้อาวุโสอ้วนและผู้อาวุโสผอมกระทำการระมัดระวังมากขึ้น หากเขายังพยายามโจมตีอีกครั้งเป็นไปได้ว่าเขาอาจต้องเจอกับการสวนกับที่รวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาดเป็นแน่ หลังจากที่พวกเขาทั้ง 4 ต่างมีความแข็งแกร่งที่ใกล้เคียงกัน เพียงแต่สำหรับเขาแล้ว เย่ชีเหวิน นั้นแปลกประหลาดมากเกินไปเพราะเขาไม่สามารถรับรู้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของ เย่ชีเหวิน ได้ ยิ่งไปกว่านั้นการปรากฏตัวของ เย่ชีเหวิน มันได้ผันแปรสมดุลขั้วอำนาจที่มีต่อสำนักยี่หยวนไปเสียทั้งหมด

หลังจากที่เห็นด้วยตา ทั้ง 4 ผู้อาวุโสก็มิได้มีความสงสัยอีกต่อไปและได้รับการยอมรับว่า เย่ชีเหวิน คือผู้ที่ได้ทำการสังหารผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]จริง แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังคงตกตะลึงอยู่ดีเพราะมันเป็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อมากเกินไป การที่ผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] จะตายด้วยน้ำมือของ เย่ชีเหวิน ที่เป็นเพียงแค่[ ผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อตั้ง ] นั้นไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ ยิ่งไปกว่านั้น เย่ชีเหวิน ยังแสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญของเขาในการส่วนกลับการโจมตีของ จางผิง ซึ่งมีความแข็งแกร่งมากกว่า หลิวจื้อ อย่างเทียบไม่ติด

ในเวลานี้ จางฉวน ได้ขบฟันของเขาและกล่าวออกไปว่า “ ตอนนี้เราได้รับการยืนยันแล้วว่า เย่ชีเหวิน คือผู้ที่ได้สังหาร หลิวจื้อ จริงตราบใดที่พวกเจ้ายอมส่งตัวเจ้าเด็กนี่มาพวกข้าจะไม่ติดใจเอาความในเรื่องนี้อีกต่อไป! ”

          “ ไสหัวไปเสีย! ” ผู้อาวุโสอ้วนกล่าวเย้ยหยัน “ มันเป็นพวกเจ้าก่อนมิใช่หรอกหรือที่เป็นฝ่ายแหกกฎแล้วนี่พวกเจ้ายังต้องการที่จะลงโทษศิษย์จากสำนักยี่หยวนของข้า เหอะอย่าได้เข้าใจผิดไปรอให้เรื่องทั้งหมดถึงมือของท่านเจ้าสำนักเสียก่อนแล้วพวกเจ้าจะต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกเจ้าได้ทำลงไปในวันนี้! ”

          “ ไม่เจ้าจักต้องส่งมอบ เย่ชีเหวิน มาให้แก่พวกข้า มิเช่นนั้นอย่าหวังเลยว่าจะได้ออกไปจากที่นี่ได้ เพราะ หลิวจื้อ นั้นเป็นถึงศิษย์ชนชั้นสูงภายใน[ วิหารเทียนฟง ] ! ” จางฉวนกล่าว

          “ นี่พวกเจ้าไม่ได้ยินในสิ่งที่ข้าพูด? พวกมันกล้าว่างแผนที่จะครอบครอง[ ผลไม้โลหิตหยวน ]ไว้แต่เพียงผู้เดียว พวกมันสมควรที่จะตายแล้วเป็นพัน ๆ ครั้ง ” ผู้อาวุโสอ้วนกล่าว

ณ เวลานี้สถานที่อันห่างไกลของ[ ดินแดนโลหิตหยวน ]ได้มีการผันผวนของมิติปรากฏขึ้นอีกครั้ง

#########################################################
เอาละในช่วงท้ายก็มาพบกับเราเหล่าพี่น้อง 4B หัวดอที่จะมาเผานิยายเรื่องนี้ไปพร้อมกลับคุณ

B1 : 55555 แหยมผิดคนและไอ้น้อง !!!!

B2 : มือแหว่งไปจ้า มือแหว่งไปจ้า 55555

B3 : นี่{ ม. }โตมาขนาดนี้ได้ยังไง

B1 : ไอ้พวกประมาทมันต้องเจอแบบนี้ เหอะกล้ามาแหยมกับ พี่เหวิน อย่างนี้เดี้ยวตระกูลก็จบไม่สวยหรอกไอ้น้อง

B4 : ใครกำลังมา ??...!!

B3 : จริง ๆ แม้งน่าจะตาย ๆ ห่าไปซะ ถ้าจะโง่ขนาดนี้

B1,B2 : อ่าว B3 ไม่เห็นใจตัวร้ายหน่อยหรอนั่นตัวร้ายเลยนะ

B4 : ใครกำลังมา ??...!!!!

B3 : โง่ อย่างงี้{ ก. }ไม่เห็นไจหรอก

B4 : ใครกำลังมา ??....ไอ้{ ส. }!!!!!!!!!!!!

#########################################################
เอาล่ะก็ขอจบสาระเร้าใจ BY: นายกระทิข้น ไว้เท่านี้ก่อนนะครับขอบคุณครับสำหรับผู้อ่านทุกท่าน