บทที่ 68 - สัตว์กิเลนเปลวเพลิง

          " สัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาดอยู่ที่นี่! " ใครบางคนตะโกนขึ้นอย่างบ้าคลั่ง [เมืองเจียจี๋]ทั้งเมืองต่างละส่ำละส่าย เหล่าจอมยุทธ์จำนวนมากต่างวิ่งมาพร้อมกับถือคบเพลิงในมือ

แต่ดูเหมือนว่าเจ้าสัตว์ประหลาดตนนี้นั้นจะมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แม้ว่า เย่ชีเหวิน จะกวัดแกว่งใบมีดออกไปอย่างรีบร้อน หากแต่พลังอำนาจของมันมั่นเหมาะที่จะแบ่งผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นที่ 9 ลมปราณก่อตั้ง ]ออกเป็น 2 ส่วนได้อย่างง่ายดาย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่สามารถทลายการป้องกันของเจ้าสัตว์ประหลาดตนนี้ได้และสร้างไว้เพียงแค่รอยขีดข่วนบนร่างกายของมันเท่านั้น การจู่โจมอย่างฉับพลันของ เย่ชีเหวิน ได้สร้างความตื่นตระหนกและความวาดกลัวให้มันเป็นอย่างมาก มันจึงได้หันหลังพลางพุ่งทะยานตัวออกไปเพื่อหมายจะหลบหนี

แต่ในทันทีที่เหล่าจอมยุทธ์จำนวนมากได้เห็นเช่นนั้น พวกเขาได้พุ่งทะยานออกไปในทันทีเพื่อหมายจะไล่ตาม หากแต่การเคลื่อนไหวของเจ้าสัตว์ประหลาดนั้นกลับมีความรวดเร็วเป็นอย่างมาก มันสามารถสลัดการไล่ตามของพวกเขาจนหลุดได้อย่างง่ายดาย

และไม่มีใครสามารถหยุดหรือไล่ตามมันได้
         
          " หยุดอย่าคิดว่าเจ้าจะหนีพ้น! " แต่ทว่าทันใดนั้นเองก็ได้มีเสียงตะโกนดังขึ้นและแพร่กระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ ณ บริเวณบนหลังคาจวนใกล้เคียงได้ปรากฏรูปเงาของ ไต้เสี่ยวฮวา

          " ย่างก้าว 100 ฝ่ามือเทพเทวะ! " ไต้เสี่ยวฮวา ได้เหวี่ยงหมัดของเขาออกไปอย่างรุนแรง พลังอำนาจที่หน้ากลัวของมันได้ทำให้ชั้นบรรยากาศโดยรอบถึงกับบิดเบี้ยวพลางพุ่งตรงเข้าใส่ด้านหลังของสัตว์ประหลาด

          " บูม! "

พลังอำนาจที่น่าหวาดกลัวได้อัดกระแทกเข้าใส่ด้านหลังของสัตว์ประหลาดเข้าอย่างแรง " ปัง! " ส่งผลให้เกล็ดที่คอยทำหน้าที่ปกป้องร่างกายของมันนั้นถูกทำลายในทันที

การโจมตีของ ไต้เสี่ยวฮวา นั้นได้แสดงให้เห็นถึงความห่างชั้นอย่างชัดเจนของ[ พลังปราณ ]ที่เข้มข้นของผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นที่ 2 ดินแดนลมปราณก่อเกิด ]

หลังจากที่ได้โดนการนี้โจมตีนี้เข้าไปทำให้สัตว์ประหลาดตกอยู่ในอาการบาดเจ็บสาหัส จนมันรู้สึกว่าต้องการที่จะหยุดพักเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ หากแต่มันรู้ตัวดีว่า ไต้เสี่ยวฮวา คงไม่นิ่งเฉยและยอมให้มันทำเช่นนั้นเป็นแน่ มันจึงได้เร่งความเร็วมากขึ้นและอาศัยประโยชน์จากความมืดในชั่วยามค่ำคืนหลบหนีหายไปในทันที ร่างกายของมันได้กลายรูปร่างเงาของเปลวเพลิงสีแดงตัดดำ โผบินข้ามผ่านฟากฟ้าอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเช่นนั้น ไต้เสี่ยวฮวา ก็ได้พุ่งตัวออกไปเพื่อหมายจะไล่ตามในทันที หากแต่ระยะห่างระหว่างเขาและสัตว์ประหลาดมันก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดเขาก็ถูกทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง ความแข็งแกร่งของเขานั้นมั่นเหมาะที่จะอยู่ในระดับที่เหนือชั้นกว่าเจ้าสัตว์ประหลาดตนนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเคล็ดวิชา[ ย่างก้าว 100 หมัดเทพเทวะ ]ที่อัดแน่นไปด้วยพลังอำนาจที่น่าหวาดกลัว หากแต่เทียบกันที่เคล็ดวิชาความคล่องตัวแล้วนั้นเขาไม่อาจจับคู่กับมันได้เลย แม้ว่าเคล็ดวิชาประเภทความคล่องตัวที่เขาฝึกฝนจะมีประสิทธิภาพอย่างมาก หากแต่มันกลับแสดงให้เห็นถึงความอ่อนหัดของเขาในยามเวลาสำคัญเช่นนี้

ดั่งที่เขากล่าวไว้ว่า การฝึกฝนเคล็ดวิชาควรมั่นฝึกฝนให้เคี้ยวจนชำนาญ! ไต้เสี่ยวฮวา ได้ฝึกฝน[เคล็ดวิชาการต่อสู้ระดับขั้นก่อเกิด] [ย่างก้าว 100 หมัดเทพเทวะ] มาจนถึงในระดับแก่นแท้ของเคล็ดวิชา เพียงแต่เขาใช้เวลาในการฝึกฝนเคล็ดวิชาเพลงหมัดมากเกินไป จนไม่มีเวลามากพอฝึกฝนเคล็ดวิชาความคล่องตัว นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าเหตุใดเขาถึงไม่อาจไล่ตามความเร็วของสัตว์ประหลาดได้ทัน

นอกจากนี้ความเร็วของสัตว์ประหลาดยังกล่าวได้ว่าอยู่ระดับน่าหวาดกลัว คนส่วนใหญ่เห็นเพียงแต่เงาสีแดงตัดดำเคลื่อนไหวไปมาอย่างรวดเร็วราวกับพายุเพียงเท่านั้น

ไต้เสี่ยวฮวา ได้หยุดนิ่งและมองดูอย่างขมขื่น หากเขาอยู่ใกล้มันมากกว่านี้เขามีความเชื่อมั่นว่าเขาจักต้องสามารถหยุดมันเอาไว้ได้อย่างแน่นอน

แต่ทว่าทันใดนั้นเองเสียงลมกระโชกแรงแหลมเจาะหูได้ดังออกมาจากทางด้านหลัง พลางปรากฏรูปร่างเงาพร่ามัววิ่งผ่านหน้าของ ไต้เสี่ยวฮวา และไล่หลังสัตว์ประหลาดไปอย่างรวดเร็ว

ฉับพลัน ไต้เสี่ยวฮวา สามารถรับรู้ได้ในทันทีว่ารูปร่างเช่นนี้จะเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกจาก เย่ชีเหวิน การเคลื่อนไหวในแต่ละท่วงท่าและย่างก้าวของเขานั้นช่างสง่างาม อีกทั้งความเร็วของเขายังจัดอยู่ในระดับเดี่ยวกันกับเจ้าสัตว์ประหลาดนั้น และเขาได้ไล่ตามมันออกไปอย่างรวดเร็ว

ไต้เสี่ยวฮวา รู้สึกอดไม่ได้ที่จะต้องแปลกใจเมื่อเขารู้ว่า เย่ชีเหวิน ได้ซ่อนเคล็ดวิชาความคล่องตัวที่น่าตื่นตาตื่นใจเช่นนี้เอาไว้

การฝึกฝนเคล็ดวิชาควรมั่นฝึกฝนให้เคี้ยวจนชำนาญ ความคิดเช่นนี้มันอาจใช้ได้สำหรับคนอื่น แต่มันไม่อาจใช้ได้กับ เย่ชีเหวิน แม้ว่าจะเป็นอัจฉริยะแต่มันก็จำเป็นที่จะต้องฝึกฝนเคล็ดวิชาการต่อสู้อยู่นานเป็นปีหรือแม้กระทั่ง 10 ปี ถึงจะสามารถบรรลุแก่นแท้ของเคล็ดวิชาได้

แต่สำหรับ เย่ชีเหวิน ขอเพียงแค่เขามีศิลาวิญญาณในระดับที่มากพอไม่ว่าจะเป็นเคล็ดวิชาประเภทไหนเขาก็สามารถบรรลุมันได้ในระยะเวลาอันสั่น จึงเป็นเหตุผลที่เคล็ดวิชาใบมีดและความคล่องตัวของเขานั้นมีประสิทธิภาพที่เหนือล้ำกว่าคนทั่วไปเป็นพิเศษ

หลังจากที่ เย่ชีเหวิน ได้ไล่ตามสัตว์ประหลาดผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่นาที [เมืองเฉาเจียจี๋]ก็ได้ถูกทิ้งเอาไว้แล้วเพียงเบื้องหลังและเข้าสู่ภายในเขตพื้นที่ป่าใหญ่ของหุบเขา

          " เลิกวิ่งหนีเฉกเช่นคนขี้ขลาดตาขาวและหันมาสู้กับข้าเดี้ยวนี้! " เย่ชีเหวิน ตะโกนพลางกวัดแกว่งใบมีดของเขาออกไป ใบมีดประกายแสงสดใส่เปล่งประกายราวกับแสงจันทร์สลัวสาดส่องไปทั่วผืนป่าและพุ่งตรงเข้าใส่สัตว์ประหลาด

          " คำราม! "

สัตว์ประหลาดแผดเสียงคำรามด้วยความกังวล พลางเบี่ยงตัวหลบไปทางด้านข้าง เพื่อหมายจะหลบการโจมตีจากใบมีดของ เย่ชีเหวิน

สัตว์ประหลาดหันหลังกลับไปพลางจับจ้องไปที่ เย่ชีเหวิน ด้วยสายตาที่ดุร้ายเป็นประกายล็อคแน่นบนร่างกายของ เย่ชีเหวิน มันยกใบหน้าขึ้นแหงนมองท้องฟ้าพร้อมแผดเสียงคำรามออกมาดังลั่น กลิ่นอายแห่งความชั่วร้ายไหลบ่าออกมาจากร่างกายของมันและแพร่กระจายออกไปทั่วทุกสารทิศจนทำให้ เย่ชีเหวิน สามารถรับรู้ได้ในทันทีว่าสัตว์ประหลาดตนนี้เป็นสัตว์ประหลาด[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]

สัตว์ประหลาดได้เปิดปากขนาดใหญ่ของมัน พลางส่งกลิ่นเหม็นเน่าโชยลงมาบนใบหน้าของ เย่ชีเหวิน ตามด้วยเปลวไฟสีครามที่ถูกปล่อยออกมาจากปากของมัน เปลวเพลิงได้เผาผลาญชั้นบรรยากาศโดยรอบและมุ่งตรงเข้าใส่ เย่ชีเหวิน

          " หวืบ! " เย่ชีเหวิน กระโดดหลบขึ้นบนท้องฟ้าเขาสามารถหลบการโจมตีจากเปลวเพลิงของสัตว์ประหลาดได้อย่างง่ายดาย

          " คำราม! " สัตว์ประหลาดเปิดปากขนาดใหญ่ของมันพลางพุ่งตัวออกไปเพื่อหมายจะกัดให้ตายในทันที

          " เจ้าหาที่ตายโดยแท้! " เย่ชีเหวิน ได้สับใบมีดของเขาออกไป ใบมีดประกายแสงสว่างจ้าประดุจดาวตกที่กำลังล่วงหล่นมาจากท้องฟ้า ฟาดฟันลงบนร่างกายของสัตว์ปีศาจเข้าอย่างแรง

[ตัดจันทร์เสี่ยว] !

ด้วยพลังอำนาจระดับ[ 3 มังกร ]ทำให้พละกำลังที่ เย่ชีเหวิน ได้ปลดปล่อยออกไปนั้นมีค่ามากกว่า 10,000 จิน

          " ปัง! "

ราวกับเป็นเสียงของการประทะกันของโลหะ ใบมีดของ เย่ชีเหวิน ที่อัดแน่นไปด้วยพลังอำนาจระดับ[ 3 มังกร ]ได้ส่งร่างกลายของสัตว์ประหลาดปลิวกระเด็นตกลงไปที่พื้น หากแต่มันกลับลุกขึ้นมาได้ในทันทีพลางพุ่งทะยานตัวหลบหนีหายไปอย่างรวดเร็ว

เย่ชีเหวิน ถึงกับตกอยู่ในอาการงุนงง เพราะดูเหมือนว่าเกล็ดของมันนั้นจะมีการป้องกันอยู่ในระดับที่น่าหวาดกลัวอย่างไม่น่าเชื่อ โดยปกติแล้วแน่นอนว่าสัตว์ประหลาดนั้นจะมีร่างกายที่แข็งแกร่งและทนทานกว่ามนุษย์ หากแต่การป้องกันในระดับนี้นั้นมันอาจกล่าวได้ว่าช่างหาได้ยากยิ่ง

เคล็ดวิชาใบมีดเป็นเคล็ดวิชาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของ เย่ชีเหวิน อีกทั้งยังกอปรไปด้วยพลังอำนาจระดับ[ 3 มังกร ] หากแต่กลับทำลายเกล็ดป้องกันบนร่างกายของมันไปเพียงแค่ไม่กี่ชิ้น มันอาจกล่าวได้ว่ามันเป็นสัตว์ประหลาดที่มีเกราะป้องกันแข็งแกร่งมากที่สุดเท่าที่ เย่ชีเหวิน เคยเห็นมาในตลอดชีวิตของเขา

มันอาจถือได้ว่าสัตว์ประหลาดตนนี้นั้นมีความน่ากลัวเป็นอย่างมาก แม้ว่าจะเป็นโจมตีจากผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นที่ 1 ลมปราณก่อเกิด ] ก็ยังมิอาจสร้างรอยขีดข่วนลงบนเกราะป้องกันของมันได้ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำใมผู้คน[ตระกูลเฉา]ถึงได้ปล่อยให้มันออกอาละวาดได้ถึงเพียงนี้ แม้ว่า เย่ชีเหวิน จะได้ใช้พลังอำนาจของเขาออกไปจนถึงขีดสุดแล้วแต่ก็ยังไม่สามารถสร้างความเสียหายรุนแรงให้กับร่างกายของมันได้ จากที่คาดการณ์เอาไว้แม้ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับจุดสูงสุดขั้นที่ 1 ลมปราณก่อเกิด ]ก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมันและพวกเขาจะตายในทันทีหากเลือกที่จะเผชิญหน้ากับมันโดยตรง ความแข็งแกร่งของมันนั้นมั่นเหมาะที่จะเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นที่ 2 ลมปราณก่อเกิด ]

ฉะนั้นแล้วจึงมีเพียงแค่ความผิดปกติเฉกเช่น เย่ชีเหวิน ที่มีความสามารถเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นที่ 2 ดินแดนลมปราณก่อเกิด ] เพียงเท่านั้นถึงจะสามารถต่อกรกับมันได้อย่างเท่าเทียม แต่อย่างไรก็ตามมันก็ยังเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะเอาชนะมันด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้

หลังจากได้รับการโจมตีจากใบมีดของ เย่ชีเหวิน ส่งผลให้ร่างกายของมันได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยบวกกับอาการบาดเจ็บสาหัสก่อนหน้านี้จึงทำให้มันต้องจำใจให้มันต้องหลบหนี อีกทั้งมันยังรู้ดีว่า เย่ชีเหวิน นั้นไม่ใช่บุคคลที่จะสามารถจัดการได้โดยง่าย มันจึงได้ระเบิดกล้ามเนื้อภายในร่างพลางพุ่งทะยานตัวออกไปด้วยความเร็วที่ราวกับพายุคลั่ง

มันอาจกล่าวได้ว่าความเร็วของมันนั้นอยู่เหนือในระดับกับก่อนหน้านี้อย่างริบลับ

ซึ่งแน่นอนว่า เย่ชีเหวิน ไม่อาจตามความเร็วที่ราวกับพายุคลั่งเช่นนี้ได้

เย่ชีเหวิน จึงได้เดินกลับไปยังเส้นทางเดิมที่เขาจากมา แต่ขณะเดียวกันภายในยามนี้[เมืองเฉาเจียจี๋]กลับสว่างจ้าราวกับอยู่ในช่วงเวลากลางวัน หลังจากที่ได้มีข่าวการจู่โจมอย่างฉับพลันของสัตว์ประหลาด ทำให้ชาวเมืองตกอยู่ในความโกลาหลและความหวาดกลัว เหล่าทหารยามต่างเดินลาดตระเวนไปทั่วภายในเขตพื้นที่ของเมือง

เหล่าผู้คนจำนวนมากได้มารวมตัวกันที่คฤหาสน์[ตระกูลเฉา]พลางเข้าล้อมรอบร่างกายของ เย่ชีเหวิน
         
          " พี่ชายเย่ ท่านจับเจ้าสัตว์ประหลาดนั่นได้หรือไม่? " ไต้เสี่ยวฮวา กล่าวถาม
         
          " ไม่มันหนีไปได้! " เย่ชีเหวิน กล่าวตอบเพียงสั่น ๆ เพราะเขาไม่ต้องการเล่าถึงรายละเอียดอะไรมากนักเกี่ยวกับต่อสู้ของเขาและเจ้าสัตว์ประหลาดนั่น

          " เฮ้อ~ ช่างน่าเสียดายยิ่งนักดูเหมือนว่าเจ้านั่นจะเป็นกิเลนเปลวเพลิง ข้าคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าสัตว์กิเลนเปลวเพลิงจะมาอยู่ในสถานที่เช่นนี้ได้! " ไต้เสี่ยวฮวา ว่ากล่าว

*******************************************************************************
B1 : เชดชื่อท่า ไต้เสี่ยวฮวา แม้งโครตเท่

B2 : รู้สึกเหมือนไอ้สัตว์ปีศาจนี่มันจะตายยากจังนะ

B3 : โครตกาก แต่สัตว์ปีศาจตัวเดียวยังจัดการไม่ได้ ไปตายให้หนอนแดกไป

B4 : แลดูเหมือนบทพูด 3B มันจะน้อยลงรึป่าวนะ