![[ นิยายแปล ] Martial God Space - กำเนิดเทพเจ้าห้วงมิติ](http://4.bp.blogspot.com/-Clsk7qV7gHw/WGG_BA6cHSI/AAAAAAAAAjc/pkmi7e884DkxPEn7jZSKqQsg9F89igoHgCK4B/s1600/117.bmp)
อย่างไรก็ตาม เย่ชีเหวิน มีวิธีการพิเศษในการบ่มเพาะพลัง ซึ่งมันจำเป็นอย่างมากที่จักต้องใช้ศิลาวิญญาณจำนวนมากในการบ่มเพาะพลังภายใน[ พื้นที่ลึกลับ ]
และหลังจากที่เขาได้ก้าวเข้ามายัง[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] อัตราการเผาผลาญศิลาวิญญาณของเขานั้นก็ได้เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่งและรวดเร็วจนน่าสะพรึงกลัว
แต่ในขณะเดียวกันคนจาก[สำนักย่อยยี่หยวนเชาหยาง] กลับมองไปที่ เย่ชีเหวิน ด้วยลักษณะที่ค่อนข้างแปลกใจหลังจากที่พวกเขาไม่ทราบว่าเหตุใดศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนหุบเขาฉิงฟง] ถึงได้มองไปที่ชายหนุ่มผู้นี้ด้วยท่าทางดีอกดีใจถึงขนาดนั้น
“ เจ้าเป็นใคร? ” ฮั่วเฉิง กล่าวถาม!
“ ศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนหุบเขาฉิงฟง] เย่ชีเหวิน! ” เย่ชีเหวิน กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ มันเป็นใครที่บังอาจทำร้ายพี่ชายข้า? ”
“ ฮั่วเฉิง มันคือ ฮั่วเฉิง! ”
“ ใช่แล้วเป็นเพราะมัน! ”
หลายศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนหุบเขาฉิงฟง] ต่างโห่ร้องพลางชี้ไปที่ ฮั่วเฉิง [[ B3 //:// ไอ้พวกเด็กขี้ฟ้อง ]]
“ ใช่ถ้ามันเป็นข้าแล้วเจ้าจะทำไม! ” ฮั่วเฉิง มองไปที่ เย่ชีเหวิน ด้วยสายตาที่รังเกียจพลางกล่าวว่า “ งั้นนี่ก็หมายความว่าเจ้าคือน้องชายของ เย่ฟง? ” [[ B1,B2 //:// เอ้อเดี้ยว[ม.]รู้เลย!! ]]
“ เหอะเจ้า เย่ฟง นั่นไม่เห็นจะเหมาะสมกับราคาคุยของมันตรงไหน ทั้งที่ความแข็งแกร่งของมันนั้นเป็นเพียงแค่ปลานกลางแท้ ๆ ” ฮั่วเฉิง กล่าวอย่างไม่ใส่ใจ
“ เจ้ามันเป็นเพียงแค่สุนัขโง่ที่กล้ามาล้ำเส้นในพื้นที่ของพวกข้า! ” เย่ชีเหวิน มองไปที่ ฮั่วเฉิง ด้วยเจตนาที่คุกคามพลางกล่าว
ในเวลานี้ความขัดแย้งของทั้ง 2 สำนักต่างได้ดึงดูดผู้คนจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่แล้วล้วนเป็นบุคคลจากยอดหุบเขาใกล้เคียง ทั้ง[สำนักย่อยยี่หยวนเชาหยาง] และ [สำนักย่อยี่หยวนหุบเขาฉิงฟง] พวกเขาต่างเป็น 1 ในหลาย 10 สำนักที่มาตั้งลงหลักปักฐานมากกว่า 10 ยอดหุบเขา
ซึ่งแม้ว่า 10 ยอดหุบเขาเหล่านี้จักถูกปกครองโดยศิษย์จากสำนักย่อย แต่นั้นก็มิได้เป็นปัญหาอันใดกับ[สำนักหลักยี่หยวน] เพราะเพียงแค่ 10 หุบเขาเหล่านี้ มันเป็นเพียงแค่พื้นที่เล็ก ๆ สำหรับพวกเขาเพียงเท่านั้นและมันก็ยังไม่มีความสำคัญอันใดสำหรับพวกเขา
นอกจากนี้ ศิษย์ที่เป็นบุคคลสำคัญของ[สำนักหลักยี่หยวน]หรือแม้แต่ผู้อาวุโสระดับสูงคนอื่น ๆ ก็ยังมียอดหุบเขาขนาดใหญ่เป็นของตัวเอง เพื่อให้สร้างเป็นเขตพื้นที่ส่วนตัวของพวกเขา
มันเป็นเรื่องยากที่จักจินตนาการถึงความยิ่งใหญ่ของ[สำนักหลักยี่หยวน]!
“ นี่เจ้ากล้าดูหมิ่นข้า! ” ฮั่วเฉิง กล่าวด้วยใบหน้าที่โกรธเกรี้ยว
“ ดูหมิ่น? เหอะนี่มันเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้นเพราะหลังจากนี้ไปข้าจักอัดเจ้าให้เหมือนเยี่ยงสุนัขตาย! ” เย่ชีเหวิน กล่าวด้วยรอยยิ้มที่เย้ยหยัน พลางก้าวเท้าออกไปยังเบื้องหน้าเพียงพริบตาเขาก็ได้มาปรากฏยังด้านหน้าของ ฮั่วเฉิง
“ เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถล้ำเส้นเข้ามายังที่แห่งนี้และทำตัวอวดเบ่ง โดยคิดว่าไม่มีใครกล้าพอที่จักลงทัณฑ์เจ้า? ” เย่ชีเหวิน กล่าว พลางตบฝ่ามือขนาดใหญ่ของเขาไปที่ปากของ ฮั่วเฉิง อย่างไร้ความปราณี
ก่อนหน้า ฮั่วเฉิง ยังคิดว่าเขานั้นคือผู้ชนะจนกระทั่งร่างกายของ เย่ชีเหวิน ได้มาปรากฏยังเบื้องหน้าของเขา แม้ว่าเขาจักเห็นการโจมตีของ เย่ชีเหวิน อย่างชัดเจนแต่เขาก็ไม่อาจหลบเลี่ยงมันได้ เพราะความเร็วของ เย่ชีเหวิน นั้นมันเร็วมากเกินไป และฝ่ามือของ เย่ชีเหวิน ก็ได้ตบไปที่ใบหน้าของ ฮั่วเฉิง ในทันที
“ ปัง! ” มือขนาดใหญ่ของ เย่ชีเหวิน ได้ตบลงไปที่ใบหน้าของ ฮั่วเฉิง จนทำให้ร่างกายของเขานั้นปลิวกระเด็นลอยออกมาพร้อมกับฟันบางส่วนภายในปากที่ได้หลุดออกมาจากแรงตบอันมหาศาล
ทุกคนที่ได้เห็นฉากตรงหน้าต่างถึงกลับอ้าปากหวอในทันที หลังจากพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ดีว่า ฮั่วเฉิง นั้นผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ที่ได้ผันแปร[ พลังปราณก่อเกิด ]ไปแล้วกว่า 20% ซึ่งนับว่าเป็นจอมยุทธที่หาได้ยากในหมู่ชายหนุ่ม
หากแต่ความแข็งแรงของ เย่ชีเหวิน นั้นช่างดูน่าหวาดกลัวยิ่งนัก อีกทั้งฝ่ามือของเขาที่ได้ปล่อยออกไปนั้นก็ช่างรวดเร็วเสียจน ฮั่วเฉิง ไม่อาจหลบหลีกได้จนถูกตบเข้าไปที่ใบหน้าอย่างรุนแรงและได้รับความเสียหายอย่างหนัก
นอกจากนี้หากดูบนใบหน้าของ เย่ชีเหวิน แล้วมันราวเหมือนกับว่าเขาไม่ได้ใช้เรียวแรงของเขาเลยแม้แต่นิด เหล่าศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนเชาหยาง]เริ่มมีเหงื่อเย็นออกเล็กน้อยทั่วร่างกายของพวกเขา ในขณะที่เหล่าศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนหุบเขาฉิงฟง]ต่างโห่ร้องลั่น ในความแข็งแกร่งที่ไร้เทียมทานของ เย่ชีเหวิน
“ นี่เจ้า… ” ฮั่วเฉิง มองไปที่ เย่ชีเหวิน ด้วยรูปลักษณ์ที่อาจยอมรับความจริงได้
“ เจ้าอะไร! ” เย่ชีเหวิน ไม่ปล่อยให้ ฮั่วเฉิง ได้มีโอกาสที่จักพูดและตบลงไปที่บนใบหน้าของเขาอีกครั้ง จนฟันของเขาได้กระเด็นออกมาจากปากนับหลายซี่
ความแข็งแกร่งของพวกเขาทั้ง 2 นั้นช่างแตกต่างกันมากเกินไป แม้ว่า ฮั่วเฉิง จะเป็นอัจฉริยะผู้โดดเด่นในปีนี้ในหมู่ศิษย์หลายคนที่ได้ผันแปร[ พลังปราณก่อเกิด ]ไปแล้วกว่า 20% เขาสามารถเผชิญได้เกือบทุกคนที่อยู่ภายใต้ความแข็งแกร่งในระดับเดี่ยวกันกับเขา แต่โชคร้ายที่คนที่เขายั่วยุในครั้งนี้นั้นคือ เย่ชีเหวิน
“ ข้าจักฆ่าเจ้า! ” ฮั่วเฉิง ได้คำรามออกมาด้วยความโกรธแค้น นับตั้งแต่ยังเด็กจนเขาเติบโต เขาได้ถูกเรียกว่าอัจฉริยะมาโดยตลอด ซึ่งการบ่มเพาะพลังของเขานั้นก็ยังนับว่าโดดเด่นในหมู่ชายหนุ่มรุ่นเดียวกันและได้รับความสนจากทุกคน จนกระทั่งในบัดนี้เขาได้รับความอัปยศอดสูอย่างมิคาดคิด
ทั้งสองตาของเขาแดงกล่ำและจับจ้องไปที่ เย่ชีเหวิน ด้วยความเกลียดชังที่ล้นพ้น ที่ทำให้เขาต้องอับอายขายหน้าในหมู่คนจำนวนมากเช่นนี้ อีกทั้งคนเหล่านี้ยังเป็นบุคคลของ[สำนักย่อยยี่หยวน]จากทั้งหลายสำนักมารวมตัวกัน
เมื่อยามที่เขาได้ตามมารังควานศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนหุบเขาฉิงฟง]นั้น ฮั่วเฉิง มิได้คาดคิดเลยว่ามันกลับเป็นตัวเขาเองที่เป็นฝ่ายถูกทำร้ายเสียแทน
ฮั่วเฉิง ได้ดึงมีดดาบของเขาออกมา และฟาดฟันดาบประกายแสงไปที่ เย่ชีเหวิน ด้วยความเร็วสูง
แม้ว่าความแข็งแกร่งของ ฮั่วเฉิง จักมิอาจเทียบได้เลยกับความแข็งแกร่งอันไร้เทียมทานของ เย่ชีเหวิน อีกทั้งเขายังถูกตบไปที่ใบหน้าถึง 2 ครั้งจนได้รับความอับอาจต่อหน้าฝูงชน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งและเป็นศิษย์อัจฉริยะของ[สำนักย่อยยี่หยวนเชาหยาง]และในเวลานี้ความแข็งแกร่งของ[ ระดับจุดสูงสุดขั้นที่ 1 ดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ได้ถูกปล่อยออกมาแล้ว ภายใต้การโจมตีด้วยดาบนี้
เย่ชีเหวิน เย้ยหยัน พลางใช่[ ฝ่ามืออสนีบาต ]ไปที่นิ้วมือของเขาและรับการโจมตีจากดาบของ ฮั่วเฉิง โดยตรง
“ โพล้ง! ” เสียงการปะทะกันของโลหะ เย่ชีเหวิน ได้รับดาบของ ฮั่วเฉิง ด้วยนิ้วมือของเขา
“ เพล้งโพล้ง! ”
“ โพล้งเพล้ง! ”
“ เพล้งโพล้ง! ”
เย่ชีเหวิน ได้ใช้นิ้วมือของเขาในการรับดาบและนวดมันราวกับว่ามันทำมาจากดินเหนียว ขนาดของมันนั้นค่อย ๆ ลดลงเรื่อย ๆ
หลังจากที่เขาได้เข้ามายัง[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] และฝึกฝนเคล็ดวิชา[ กายาทรราช ]จนอยู่ในระดับที่ยากเกินจักเข้าใจ ไม่เพียงแต่ความแข็งแกร่งของเขาที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่มันยังเพิ่มความยืดหยุ่นให้ร่างกายของเขาจนอยู่ในระดับที่หอกหรือดาบก็ไม่อาจทำร้ายเขาได้
เย่ชีเหวิน ใช้ฝ่ามือของเขาจับดาบที่หุ้มไปด้วย[ พลังปราณดาบ ]โดยตรงและงอมัน
“ ไม่เป็นไปไม่ได้! ” ฮั่วเฉิง แทบมิอยากจะเชื่อสายตาของตนที่ดาบของตนเองนั้นถูกจับและงอโดยฝ่ามือของ เย่ชีเหวิน โดยตรง
เย่ชีเหวิน ยิ้มเยาะ และไม่แม้แต่จักให้โอกาสใด ๆ ฮั่วเฉิง , เย่ชีเหวิน พุ่งกระโจนเข้าไปพลางหมุนตัวและถีบอัดกระแทกเข้าไปที่หน้าอกของ ฮั่วเฉิง อย่างรุนแรง!
“ ปัง! ” ฮั่วเฉิง ยังไม่ทันที่จะได้รู้สึกตัวจากอากาช็อก ร่างกายของเขาถูกส่งบินลอยออกไปแล้ว พลางพลิกคว่ำราวกับว่าวที่ขาดสะบั่นและชนเข้ากับหลายศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนเชาหยาง] ด้วยผลพวงจากพลังลูกถีบของ เย่ชีเหวิน มันได้ส่งพวกเขาปลิวกระเด็นออกไปคนละทิศทาง และบางคนถึงกับหมดสติลงในทันทีจากความห่างชั้นของพลัง
“ รีบไสหัวออกไปเสีย ถ้ายังไม่อยากตาย! ” เย่ชีเหวิน กล่าวด้วนสายตาที่เยือกเย็น “ และพวกเจ้าอย่าได้เสนอหน้ามาที่นี่อีกเพราะที่นี่คือเขตพื้นที่ของ[สำนักย่อยยี่หยวนหุบเขาฉิงฟง] จำใส่หัวสุนัขโง่ ๆ ของพวกเจ้าเอาไว้! ”
หลายศิษย์จาก[สำนักย่อยยี่หยวนเชาหยาง] ต่างแสดงออกถึงความเครียดแค้นต่อ เย่ชีเหวิน เพียงแต่พวกเขามิอาจพูดสิ่งใดได้หลังจากที่ผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา ฮั่วเฉิง ยังได้ถูกทำให้พ่ายแพ้อย่างง่ายดายแล้วพวกเขาที่ยังไม่แม้แต่จะก้าวไปยัง[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] จักไปกล้าผู้อะไรกับผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] ที่ไร้เหตุผลเฉกเช่น เย่ชีเหวิน ได้?
แม้ว่าพวกเขาจักเป็นผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับจุดสูงสุดขั้นที่ 9 ดินแดนลมปราณก่อตั้ง และ ระดับครึ่งขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] หากแต่มันมีความห่างชั้นกันมากเกินไปราวกับสวรรค์และโลกระหว่าง[ ดินแดนลมปราณก่อตั้ง และ ดินแดนลมปราณก่อเกิด ]
ในเวลานี้สำนักย่อยสาขาอื่น ๆ ต่างเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับ เย่ชีเหวิน
“ เขาคือใคร? เหตุใดข้าถึงมิเคยเห็นเขามาก่อน? ”
“ เขาช่างรุนแรงยิ่งนัก แน่นอนว่า ฮั่วเฉิง เองก็มิได้อ่อนแอ หากแต่กลับไม่สามารถโต้ตอบได้เลยแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำยังถูกอัดเสียจนยับเยินราวกับเช่นสุนัขตาย! ”
#########################################################
เอาละในช่วงท้ายก็มาพบกับเราเหล่าพี่น้อง 4B หัวดอที่จะมาเผานิยายเรื่องนี้ไปพร้อมกลับคุณ
B1 : ตายเยี่ยงหมา!!
B2 : ตอนนี้โคตรมัน!!
B3 : ถามตัวเองเป็น 1,000 ๆ ว่าทำไมมันโหดจังวะ อะไรมันจะเข้มได้ขนาดน้าน!!!!
B4 : ไอ้สำนักยี่หยวนมันจะใหญ่เท่าประเทศไทยเราเลยรึป่าวเนี่ย หืม ดูแม้งจะมีพื้นที่เยอะมากเกินไปล่ะ
#########################################################
เอาล่ะก็ขอจบสาระเร้าใจ BY: นายกระทิข้น ไว้เท่านี้ก่อนนะครับขอบคุณครับสำหรับผู้อ่านทุกท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น