บทที่ 95 - เจ้าและตระกูลของเจ้ามันก็เป็นแค่พวกเห็บหมัด

          “ มันคือข้า พวกเจ้าต้องการสิ่งใด? ”

เย่ชีเหวิน จับจ้องไปที่พวกเขาทั้ง 7 ที่มีลักษณะการแต่งกายที่สง่างาม ราวเหมือนกับว่าพวกเขาเป็นบุคคลของวงศ์ตระกูลที่มีฐานะไม่ก็สำนักที่มีชื่อเสียง แต่ทว่าในยามนี้พวกเขาได้เลือกที่จะเข้าร่วมกับ[สำนักหลักยี่หยวน]

          “ การเดินทางของเจ้าได้สิ้นสุดลงแล้ว! ” ชายหนุ่มชุดคลุมจีนว่ากล่าวอย่างเยือกเย็น “ เจ้าควรที่จะรู้เอาไว้ ว่าอย่าเข้าไปยุ่งกับบุคคลที่ไม่ควรเข้าไปยุ่ง! ”

พวกเขาทั้ง 7 คนต่างมิได้มีการบ่มเพาะพลังที่น้อยกว่า เย่ชีเหวิน เลยแม้แต่น้อย การปรากฏตัวของพวกเขามันช่างดูน่าเกรงขามและน่าหวาดกลัว โดยไม่ต้องพูดถึงเลยว่าหากพวกเขาร่วมมือกันภาพมันจะออกมาเป็นเช่นไร

4 คนที่ยืนอยู่ด้านข้างช่างมีการบ่มเพาะพลังที่น่าตื่นตาตื่นใจ พวกเขาทั้งหมดต่างเป็น[ ระดับจุดสูงสุดขั้นที่ 2 ดินแดนลมปราณก่อเกิด ] และมีการผันแปร[ พลังปราณก่อเกิด ]ไปแล้วกว่า 40% ส่วน 3 คนที่ยืนอยู่ตรงกลางพวกเขาทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นที่ 3 ดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ที่มีการผันแปร[ พลังปราณก่อเกิด ]ไปแล้วกว่า 50%

โดยเฉพาะชายหนุ่มชุดคลุมจีนที่ยืนอยู่ตรงกลาง เขามีกลิ่นอายที่น่าหวาดกลัวที่สุดในหมู่พวกเขาทั้ง 7 คน สายตาของเขาจับจ้องมาที่ เย่ชีเหวิน อย่างเยือกเย็น ราวเหมือนกับว่าเขากำลังมองไปที่เห็บหมัด

ด้านซ้ายมือของเขาเป็นชายหนุ่มร่างเล็กที่มีลักษณะที่น่ากลัว และมีใบหน้าที่คล้ายดั่งอสรพิษ

ส่วนด้านขวามือเป็นอิสตรีที่มากไปด้วยเสน่ห์อันน่าเย้ายวนในชุดจีนสีม่วง เปิดเผยให้เห็นสัดส่วนและรูปร่างของนางอย่างเห็นได้ชัด แต่ทว่าใบหน้าของนานั้นกับแสดงออกถึงความเยือกเย็น

เย่ชีเหวิน สังเกตเห็นได้ว่าพวกเขาทั้ง 3 คนต่างเป็นศัตรูที่จัดการได้ยาก และมันจะยากลำบากมากยิ่งขึ้นหากพวกเขาร่วมมือกันต่อสู่ เขาจำเป็นที่จะต้องระมัดระวังเป็นอย่างมากสำหรับการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้น

เขามีความมั่นใจว่าสามารถจัดการกับพวกมันทีละคนได้โดยง่ายใน[ ดินแดนภูตปีศาจมายา ] แต่ทว่าในยามนี้สถานการณ์มันได้แตกต่างออกไป หากพวกมันร่วมมือกันและใช้ทุกอย่างที่พวกมันมีในการต่อสู่ ด้วยความแข็งแรงของเขาในตอนนี้มันจะบังคับให้เขาตกสู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แม้ว่าเขาจะสามารถจัดการพวกมันบางคนไปได้แต่เขาก็ไม่มีแรงมากพอที่จะจัดการกับคนที่เหลือ

          “ มันเป็นไปได้ยังไง ถึงได้มีผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]ที่แข็งแกร่งมากมายถึงเพียงนี้! ” สภาพจิตใจของ เย่ฟง ตกอยู่ในความมืดมน เพราะเขาเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ใน[ ระดับจุดสูงสุดขั้นแรกดินแดนลมปราณก่อเกิด ] ซึ่งหากไม่มี เย่ชีเหวิน ก็ไม่มีใครในพวกเขาสามารถต่อกรกับบุคคลเหล่านี้ได้ ด้วยกลิ่นอายที่น่าหวาดกลัวมันทำให้พวกเขาสามารถรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งที่ห่างชั้นกันได้อย่างชัดเจน

          “ นี่มันมิค่อยจะดีแล้ว! ” เย่หรูเชว่ กล่าวพึมพำ

          “ เย่ชีเหวิน เจ้าจะต้องตายในวันนี้โดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ ทั้งนั้น ผู้อาวุโสได้บอกกล่าวมาว่าให้สั่งสอนบทเรียนให้แก่เจ้า ให้รับรู้จักถึงที่ตำที่สูงและสถานะของตน ของบุคคลที่เจ้าไม่ควรที่จะเข้าไปใกล้ชิตและเข้าไปยุ่ง! ” ชายร่างเล็กเลียริมฝีปากของตน ดวงตาของเขานั้นเปล่งประกายไปด้วยเจตนาฆ่า

ฮู้หยางเหิง นามนี้ได้ดังก้องขึ้นมาภายในจิตใจของ เย่ชีเหวิน คำกล่าวที่มีความหมายแอบแฝงของชายร่างเล็ก มันจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะคาดเดาถึงศัตรูที่แท้จริงของเขา

ดูเหมือนว่า ฮู้หยางเหิง จริงจะเป็นบุคคลที่ร้ายกาจและโหดเหี้ยมกว่าที่คาด เพียงเพื่อไม่ต้องการให้ใครมาใกล้ชิดกับ ฮวาเหมิงฮั่น ถึงกับต้องว่างแผนสั่งสอนบทเรียนให้แก่เขาใน[ ดินแดนภูตปีศาจมายา ]

ในใจของ เย่ชีเหวิน ต่างเต็มไปด้วยความโกรธแค้นชิงชัง เขามิได้คาดคิดว่ามันจะเป็นบุคคลที่หยิ่งผยองถึงเพียงนี้ คิดว่าตนดีกว่าผู้อื่นและกระทำการอย่างไร้ความชอบธรรม

          “ ให้ข้าเป็นคนสอนบทเรียนให้แก่มันเอง! ” ชายหนุ่มชุดคลุมสีฟ้ากล่าวพร้อมก้าวเดินออกมาด้านหน้า

          “ นี่มันไม่ยุติธรรม พวกเรามิได้มีความบาดหมางต่อกันแล้วเหตุใดพวกเจ้าถึงต้องมาขวางกั้นพวกข้าเช่นนี้ นี่มันจะไม่มากเกินไปหน่อยหรือไม่! ” เฉียนเหวิ่นลู้ กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

          “ พวกเจ้าทั้งหมดออกไปก่อน! ” จู่ ๆ เย่ชีเหวิน ก็กล่าวขึ้นมาอย่างฉับพลัน

          “ เจ้าคิดว่าพวกเราจะสามารถปล่อยเจ้าเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว? ” เย่หรูเชว่ กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล

          “ คนเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลชั้นนำทั้งสิ้น แม้ว่าจะมีพวกเจ้าอยู่ด้วยมันก็มิได้ช่วยอะไร ” เย่ชีเหวิน กล่าวออกมาเฉกเช่นเดียวกับผู้นำของกองทัพ เพราะเขารู้ว่าการสู้รบในครั้งนี้ไม่อาจเอาชนะได้ด้วยจำนวน มีเพียงแค่ความแข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะติดสินทุกสิ่ง

หากมินับ เย่ชีเหวิน คนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขาก็คือ เย่ฟง ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับจุดสูงสุดขั้นแรกดินแดนลมปราณก่อเกิด ] ซึ่งพวกเขาส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่เป็นศิษย์[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อตั้ง ] แม้จะมีพวกเขาอยู่มันก็ไร้ความหมายในการต่อสู้ที่จะมาถึง มันจะดีกว่าหากปล่อยให้พวกเขาหลบหนีออกไปก่อน

          “ ฮืม ดูเหมือนว่าเจ้าจะฉลาดกว่าที่ข้าคาดไว้! ” ชายหนุ่มร่างเล็กยิ้มเยาะ เพราะเป้าหมายของพวกเขาคือ เย่ชีเหวิน และไม่มีความจำเป็นใด ๆ ที่จะต้องจัดการกับคนอื่น ๆ

เหล่าศิษย์ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างก็คิดเช่นนั้น ภายในวงล้อมของหลายผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ] ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขามันรั้งแต่จะเป็นภาระให้กับ เย่ชีเหวิน เสียเปล่า

ศิษย์จาก[สำนักย่อยหุบเขาฉิงฟง]ได้มาถึงจุดแตกหัก แม้ว่า เย่ชีเหวิน จะมีความสำคัญมากสำหรับพวกเขา หากแต่ภายใน[ ดินแดนภูมปีศาจมายา ]แม้ว่าจะตายที่นี่พวกเขาก็จะถูกส่งออก ซึ่งพวกคนเหล่านั้นล้วนมิได้ตายไปจริง ๆ

ไม่นานนักเหล่าศิษย์จาก[สำนักย่อยหุบเขาฉิงฟง]ก็ได้ตัดสินใจล่าถอยออกไปและทิ้ง เย่ชีเหวิน เอาไว้เพียงลำพังกับ 7 ผู้เชี่ยวชาญ เย่ชีเหวิน รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย หลังจากที่เขาในตอนนี้มิได้มีภาระใด ๆ อีก เขาสามารถแสดงความแข็งแกร่งของเขาออกมาได้อย่างเต็มที่โดยมิต้องห่วงหน้าพะวงหลัง

          “ หึเป็นเพียงแค่เห็บหมัดไร้ค่า แต่ดูเหมือนว่าเจ้าจะค่อนข้างมีชื่อเสียงในหมู่สำนักย่อยของเจ้า! ” ชายหนุ่มในชุดคลุมสีฟ้ากล่าวยิ้มเยาะ

เห็บหมัด!

เจตนาฆ่าได้เปล่งประกายภายในดวงตาของ เย่ชีเหวิน!

ชายหนุ่มในชุดคลุมสีฟ้าได้ก้าวเท้าออกไปเพียงแค่ก้าวเดียว เขาก็ได้พุ่งกระโจนเข้าใส่ เย่ชีเหวิน ประดุจราววายุคลั่ง กำปั้นขนาดใหญ่ของเขาได้เหวี่ยงออกไปอย่างรุนแรงจนทำให้ชั้นบรรยากาศโดยรอบเกิดการบิดเบี้ยว พลังหมัดที่รุนแรงได้พุ่งตรงเข้าใส่หน้าอกของ เย่ชีเหวิน

แต่ทว่ารอยยิ้มเย้ยหยันได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ เย่ชีเหวิน เพียงพริบตาเขาได้ปล่อยฝ่ามือที่เต็มไปด้วยเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าออกไป ฝ่ามือที่อัดแน่นไปด้วยสายฟ้าได้ปะทะโดยตรงเข้ากลับกำปั้นที่ปกคลุมไปด้วยพลังปราณของชายหนุ่มชุดคลุมสีฟ้า

          “ ตึม! ” เสียงปะทะกันดังสนั่น คลื่นกระแทกได้แพร่กระจายออกไปทั่วทุกสารทิศ เฉกเช่นเดียวกับระลอกคลื่นขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นกลางทะเลมหาสมุทรอีกทั้งคลื่นกระแทกเหล่านี้ยังได้สร้างความบิดเบี้ยวกับชั้นบรรยากาศจนกลายเป็นลมหมุนและบังเกิดเป็นลมพายุขนาดย่อม

การต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]และผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อตั้ง ]นั้นเสมอเป็นความห่างชั้นที่แตกต่างกันราวฟ้าดิน เพราะการต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญ[ ระดับขั้นดินแดนลมปราณก่อเกิด ]นั้นจะมีปฏิกิริยากับ[ พลังปราณจิตวิญญาณ ]ที่ปะปนอยู่ภายในชั้นบรรยากาศ และก่อให้เกิดเป็นพลังอำนาจทำลายล้างสูงและมีประสิทธิภาพ

การโจมตีด้วยฝ่ามือที่น่าหวาดกลัวของ เย่ชีเหวิน ได้ปิดกั้นกำปั้นที่รุนแรงดั่งพายุของชายหนุ่มชุดคลุมสีฟ้าได้อย่างง่ายดาย

รูปลักษณ์ของความแปลกใจได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา เพราะเขามิได้คาดหวังว่า เย่ชีเหวิน จริงจะสามารถป้องกันการโจมตีจากกำปั้นของเขาได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

          “ บัก… ”

เย่ชีเหวิน ยิ้มเยาะพร้อมกล่าว “ เจ้าและตระกูลของเจ้ามันก็เป็นแค่พวกเห็บหมัด! ”

เย่ชีเหวิน ไม่แม้แต่ที่จะก้าวเท้า แต่ร่างกายของเขาก้ได้กระโจนไปข้างหน้าแล้วอย่างรวดเร็วบังเกิดฝุ่นตลบอบอวลอยู่รอบร่างกายของเขา ราวเหมือนกับว่ามันเป็นการเคลื่อนไหวของทูตสวรรค์ นอกจากนี้ฝ่ามือของเขายังถูกปกคลุมไปด้วยพลังปราณและพุ่งตรงเข้าใส่ร่างกายของชายหนุ่มชุดคลุมสีฟ้า

เขาไม่ได้มีโอกาสแม้แต่ที่จะตอบสนองใด ๆ

สามผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขาต่างตะโกน “ หยุด! ”

          “ ที่เจ้ากล้า! ”

          “ หยุด! ”

หากแต่ เย่ชีเหวิน หาได้สนใจคำกล่าวของพวกเขาไม่

          “ ตึม! ” เสียงดั่งสนั่นประดุจราวฟ้าร้อง พลังปราณที่ปลุกคลุมฝ่ามือของเขาได้อัดกระแทกเข้าใส่ร่างกายของชายหนุ่มชุกคลุมสีฟ้าอย่างรุนแรง จนร่างกายของเขาปลิวกระเด็ดพุ่งสูงลอยขึ้นไปเหนือท้องฟ้า แต่ทว่าในขณะนั้นเองมันก็ได้กลายเป็นเส้นแสงและร่างของชายหนุ่มชุดคลุมสีฟ้าก็ได้หายไปในทันที

#########################################################
เอาละในช่วงท้ายก็มาพบกับเราเหล่าพี่น้อง 4B หัวดอที่จะมาเผานิยายเรื่องนี้ไปพร้อมกลับคุณ

B1 : เก็บไป 1 เหลืออีก 6
B2 : หมัดเดียวจอด
B3 : อืมมม….อีกแล้วนะฟัคเอ้ยยย
B4 : 5555 รับรู้ชะตากรรมของพวกเจ้าเสีย

#########################################################
เอาล่ะก็ขอจบสาระเร้าใจ BY: นายกระทิข้น ไว้เท่านี้ก่อนนะครับขอบคุณครับสำหรับผู้อ่านทุกท่าน